Jerzy Kandziora: Czytając Bibliografię Czesława Miłosza

„Zeszyty Literackie” 2010 nr 3 (111), s. 217-226. Przekład litewski: Czesławo Miłoszo bibliografią beskaitant, tłumaczył: Kazys Uscila, „Šiaurės Atėnai” (Wilno) 2011 nr 26 (1044) z 15 VII s. 10-11. Opublikowana w 2009 roku bibliografia druków zwartych Czesława Miłosza w opracowaniu Agnieszki Kosińskiej jest ważnym wydarzeniem w budowaniu po roku 1989 dokumentacyjnej samowiedzy polskiej literatury. Uzupełnia o istotny segment … Czytaj więcej

Renata Gorczyńska: Bibliografia godna Noblisty

„Przegląd Polskiˮ dodatek kulturalny do „Nowego Dziennikaˮ, 26 marca 2010. A książek tośmy całą bibliotekę napisali. Czesław Miłosz: Miasto bez imienia Czesław Miłosz należał do twórców, dla których pisanie należało do codziennych obowiązków. Był równie zdyscyplinowany, co np. Tomasz Mann.  Można powiedzieć, geniusz i urzędnik pióra w jednym.  W którymś z wierszy wspominał o zaprawie ręki, która dzięki systematycznej praktyce z łatwością odnotowuje to, co podsuwa … Czytaj więcej

Jadwiga Czachowska: Słowo wstępne w dyskusji na temat książki „Czesław Miłosz. Bibliografia druków zwartych”

Jadwiga Czachowska:  Słowo wstępne w dyskusji na temat książki Czesław Miłosz. Bibliografia druków zwartych, opracowanej przez Agnieszkę Kosińską przy współpracy Jacka Błacha i Kamila Kasperka. Odczytane na promocji książki w dniu 15 grudnia 2009 roku w Krakowie. Zamieszczone w: „Dekada Literackaˮ 2011, nr 1-2 (244-245). Nawiązując do zamieszczonej w Aneksie niniejszej bibliografii mojej relacji o dziejach hasła Miłosza w Słowniku Współczesnych pisarzy polskich … Czytaj więcej

Janusz Rudnicki: Pięć pozycji z Miłoszem

„Gazeta Wyborcza”, 9 czerwca 2015. Tekst włączony do książki: Życiorysta dwa, W.A.B. 2017. Pierwsze dwa zdania wstępu autorki niepokojące: „Przybliżyć człowieka. Zbliżyć się do człowieka”. Pięknoduchowskie, nieco egzaltowane, ale już zaraz w tym samym akapicie lepiej: „Oto portret Czesława Miłosza wykonany różnymi technikami”. A w następnym już całkiem dobrze: „Miłosz to suma przeciwieństw, jowialny Cześnik i milczek Rejent, … Czytaj więcej

Zofia Ratajczak: Z Miłoszem, na Bogusławskiego

„Zeszyty Literackie‟ jesień 2015, nr 3 (131). Miłosz w Krakowie  Agnieszki Kosińskiej to dzieło monumentalne i oszałamiające: wielością gatunków literackich (dziennik, pamiętnik, reportaż, opowiadanie, analiza literacka), bogactwem wnikliwych  komentarzy  oraz  ilością  bezcennych informacji o procesie twórczym i    bytowaniu   Poety  w   finalnej fazie jego  życia. Czytając, myślimy, jak dobrze się stało, że Czesław Miłosz wybrał Kraków na miejsce swego  … Czytaj więcej

Adam Komorowski: Na granicy świata i zaświatów, w Krakowie… z powodu „Miłosza w Krakowie”

„Kraków. Miesięcznik społeczno – kulturalny‟ lipiec – sierpień 2015, nr 7 – 8 (129 – 130). Większość z nawyku powtarza: „Miłosz, Litwa, Wilno‟ i da capo. W pewnym stopniu to zrozumiałe: Miłosze z Litwy, a i Czesławowi Miłoszowi obywatelstwo litewskie w czasie wojny życie ułatwiło. Ale w Miłoszowym drażnieniu osób chlubiących się amputacjami swojej narodowej tożsamości do „czystej polskości‟, owych „Polaków Polaków‟, … Czytaj więcej

Ewa Kraskowska: Miłosz odchodzi

„Nowa Dekada Krakowska” 2015 nr 5. Długo myślałam, jak zatytułować ten tekst, który ma być recenzją książki Agnieszki Kosińskiej Miłosz w Krakowie, opartej na dzienniku, jaki autorka prowadziła w ciągu ośmiu lat pracy w roli sekretarki pisarza. Zdecydowałam się w końcu na wariant dość perfidny, zważywszy jak nisko pod koniec życia Miłosz cenił poezję Tadeusza Różewicza (zapis o tym znalazł się … Czytaj więcej

Magda Heydel: Kres i początek. Przejmujący portret artysty.

Tekst niepublikowany, napisany specjalnie dla autorki Miłosza w Krakowie. Miłosz w Krakowie Agnieszki Kosińskiej buduje swój efekt stopniowo, a niemałe  wrażenie, jakie pozostawia – jakie we mnie pozostawiła – tworzy się w miarę czytania. Zaczęłam nie bez obaw: grubas wspomnieniowy to gatunek ryzykowny, zwłaszcza kiedy dotyczy „wielkiego człowieka”, bo to i tzw. szczerość grozi autorowi (a zatem też czytelnikowi) i tzw. krytyczna bezkompromisowość; … Czytaj więcej